Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijlłmnorsuwyzż- 
aeęilłoóruy

zbyć

зак.

1. збыць; прадаць;

2. адвязацца; адрабіцца;

zbyć żartem — адрабіцца жартам (жартачкамі);

byle zbyć — абы з рук

zbyt, ~u

I м.

збыт;

rynek ~u — рынак збыту

II

занадта; надта

zbytecznie

залішне; дарма; дарэмна

zbyteczny

залішні; дарэмны; непатрэбны

zbytek, ~ku

zbyt|ek

м.

1. раскоша;

2. лішак; празмернасць; лішніца;

~ek uczuć — паўната (празмернасць) пачуццяў;

3.

~ki мн. штукі; штукарствы; свавольствы

zbytkować

незак. сваволіць; гарэзіць; дурэць

zbytkowny

раскошны, пышны

zbytni

залішні, празмерны

zbytnik

м. гарэза; свавольнік; вісус; дураслівец

zbywać

zbywa|ć

незак.

1. збываць; прадаваць;

~ć za pół ceny — збываць за паўцаны;

2. (kogo czym) адвязвацца (ад каго чым), пазбаўляцца (ад каго);

~ć kogo żartami — адвязвацца ад каго жартамі (жартачкамі);

3. (komu na czym) не ставаць; не хапаць;

nie zbywać mu na niczym — у яго ўсяго ўволю