Verbum

upośledzony

1. пакрыўджаны (пры падзеле);

2. разумова недаразвіты

upoważniać

незак. упаўнаважваць

upoważnić

зак. упаўнаважыць

upoważnienie

upoważnieni|e

н. упаўнаважанне, паўнамоцтва;

~e do zrobienia czego — паўнамоцтва для выканання чаго;

robić co z — czyjego

~a — рабіць што (дзейнічаць) па чыім упаўнаважанні

upoważniony

упаўнаважаны

upowszechniać

незак. распаўсюджваць; папулярызаваць, рабіць агульнадаступным

upowszechnić

зак. распаўсюдзіць; папулярызаваць, зрабіць агульнадаступным

upowszechnienie

н. распаўсюджванне; папулярызацыя

upozorować

зак. зрабіць для выгляду

upór, uporu

м. упартасць; настойлівасць;

z uporem — з настойлівасцю; упарта