Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.
aąceęiłoóruwy.

strug

м. струг; гэбель;

strug wygięty — рубанак;

strug gładki — фуганак

struga

ж.

1. струмень; паток;

2. струмень; ручай

strugać

незак.

1. стругаць;

2. габляваць;

3. (пра гародніну) чысціць; абіраць; скрэбці;

strugać wariata разм. валяць дурня;

strugać ważniaka разм. зазнавацца

struganie

н.

1. струганне;

2. габляванне;

3. абіранне; скрабенне

struktura

ж. структура;

struktura gospodarcza — эканамічная (гаспадарчая) структура;

struktura płac — структура заработнай платы;

struktura zatrudnienia — структура занятасці

strukturalny

структурны; структуральны

strumień

strumie|ń

м.

1. струмень; паток;

lać się ~niami — ліцца ракой; ліцца як з цэбра (пра дождж);

2. ручай; ручаіна

strumyk

м.; гл. strumień

struna

strun|a

ж. струна;

trącać w ~y — перабіраць струны;

~y głosowe анат. галасавыя струны;

trafić w czułą ~ę — закрануць слабы (чуллівы) бок;

przeciągać ~ę — перабраць меру

strunowy

струнны;

instrument strunowy — струнны інструмент