strumień

strumie|ń

м.

1. струмень; паток;

lać się ~niami — ліцца ракой; ліцца як з цэбра (пра дождж);

2. ручай; ручаіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)