pierwszak
м.
1. школьн. першакласнік;
2. студ. жарг. студэнт-першакурснік
pierwszeństwo
н.
1. першынство;
dać komu pierwszeństwo — саступіць каму першынство;
2. перавага; прыярытэт;
pierwszeństwo przejazdu — пераважнае права праезду
pierwszomajowy
pierwszomajow|y
першамайскі;
manifestacja ~a — першамайская дэманстрацыя
pierwszorzędny
вельмі добры; першакласны; першаразрадны
pierwszy
pierwsz|y
першы;
~y raz (po raz ~y) — першы раз;
~y lepszy — першы сустрэчны;
~y stycznia — першага студзеня;
~e piętro — другі паверх;
pół do ~ej — палова на першую;
~e koty za płoty — першы блін сабаку;
na ~y rzut oka — на першы погляд;
Pan ~y! — толькі пасля вас!;
po ~e — па-першае;
~a w prawo — першы паварот направа;
nie kto pierwszy, nie kto ostatni — не хто першы, не хто апошні
pierwszyzna :
to mu nie pierwszyzna — гэта яму не ўпершыню; гэта для яго не навіна
pierzasty
pierzast|y
пёрысты;
chmury ~e — пёрыстыя воблакі (аблокі)
pierzchać
незак. уцякаць; даваць драла
pierzchnąć
I зак.
уцячы; даць драла
II pierzchną|ć
незак. (пра скуру) рэпацца, рабіцца шурпатаю, трэскацца, лопацца;
pierzchnąć mi ręce — у мяне на руках скура рэпаецца (трэскаецца)