Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

pierwszak

м.

1. школьн. першакласнік;

2. студ. жарг. студэнт-першакурснік

pierwszeństwo

н.

1. першынство;

dać komu pierwszeństwo — саступіць каму першынство;

2. перавага; прыярытэт;

pierwszeństwo przejazdu — пераважнае права праезду

pierwszomajowy

pierwszomajow|y

першамайскі;

manifestacja ~a — першамайская дэманстрацыя

pierwszoplanowy

першачарговы

pierwszorzędny

вельмі добры; першакласны; першаразрадны

pierwszy

pierwsz|y

першы;

~y raz (po raz ~y) — першы раз;

~y lepszy — першы сустрэчны;

~y stycznia — першага студзеня;

~e piętro — другі паверх;

pół do ~ej — палова на першую;

~e koty za płoty — першы блін сабаку;

na ~y rzut oka — на першы погляд;

Pan ~y! — толькі пасля вас!;

po ~e — па-першае;

~a w prawo — першы паварот направа;

nie kto pierwszy, nie kto ostatni — не хто першы, не хто апошні

pierwszyzna :

to mu nie pierwszyzna — гэта яму не ўпершыню; гэта для яго не навіна

pierzasty

pierzast|y

пёрысты;

chmury ~e — пёрыстыя воблакі (аблокі)

pierzchać

незак. уцякаць; даваць драла

pierzchnąć

I зак.

уцячы; даць драла

II pierzchną|ć

незак. (пра скуру) рэпацца, рабіцца шурпатаю, трэскацца, лопацца;

pierzchnąć mi ręce — у мяне на руках скура рэпаецца (трэскаецца)