palić
pali|ć
незак.
1. паліць; спальваць; абпальваць;
~ć w piecu — паліць у печы;
2. страляць;
3. курыць, паліць;
~ć fajkę — курыць люльку;
3. абпальваць (цэглу);
4. пражыць (каву);
pal go sześć! — каб яго чорт узяў!;
~ć za sobą mosty — спальваць за сабою масты;
twarz mnie palić — у мяне гарыць твар
palić się
pali|ć się
незак.
1. гарэць;
palić się ! — пажар!; гарыць!;
2. перан. імкнуцца;
~ć się do czego — імкнуцца да чаго;
nie palić się ! — не гарыць!; паспееш!
palik
м. палачка; калок; слупок
paliwo
н. паліва;
paliwo stałe — цвёрдае паліва;
paliwo ciekłe (płynne) — вадкае паліва
palma
ж. пальма;
palma pierwszeństwa — пальма першынства
palmowy
palmow|y
пальмавы;
~a niedziela рэл. вербніца
palnąć
palną|ć
зак.
1. разм. ударыць, ударыцца, выцяць;
~ł głową o kant szafki — ён ударыўся (выцяўся) галавой аб край шафкі;
2. разм. ляпнуць, выпаліць;
~ć głupstwo — ляпнуць глупства;
3. разм. пальнуць, стрэліць;
~ć sobie w łeb — застрэліцца