dzierlatka
ж.
1. заал. чубаты жаваранак (Galerida cristata);
2. перан. страказа, гарэзніца, гарэза, непаседа, вяртуха
dzierżawa
dzierżaw|a
ж.
1. арэнда;
długoterminowa ~a — доўгатэрміновая арэнда;
brać w ~ę — браць у арэнду;
~a ziemi — арэнда зямлі;
2. арэндная плата; арэнда;
odroczyć ~ę — адтэрмінаваць арэндную плату
dzierżawca
м. арандатар;
dzierżawca majątku — арандатар маёнтка
dzierżawczy
1. лінгв. прыналежны;
zaimek dzierżawczy — прыналежны займеннік;
2. уст. арэндны
dzierżawić
dzierżawi|ć
незак. арандаваць;
~ł pole sąsiadowi — ён арэндаваў (здаваў у арэнду) поле суседу;
~ł ziemię stryja — ён арэндаваў (браў у арэнду) зямлю дзядзькі
dzierżawny
dzierżawn|y
1. арэндны;
2. ~e н. арэнда; арэндная плата
dzierżyć
незак. уст. кніжн. валодаць; трымаць;
dzierżyć prym разм. быць першым сярод каго
dziesiątek, ~ku
dziesiąt|ek
м. дзесятак;
w ósmym ~ku lat — у сямідзесятых гадах