ін’ектава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ін’ектава́ны |
ін’ектава́ная |
ін’ектава́нае |
ін’ектава́ныя |
Р. |
ін’ектава́нага |
ін’ектава́най ін’ектава́нае |
ін’ектава́нага |
ін’ектава́ных |
Д. |
ін’ектава́наму |
ін’ектава́най |
ін’ектава́наму |
ін’ектава́ным |
В. |
ін’ектава́ны (неадуш.) ін’ектава́нага (адуш.) |
ін’ектава́ную |
ін’ектава́нае |
ін’ектава́ныя (неадуш.) ін’ектава́ных (адуш.) |
Т. |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́най ін’ектава́наю |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́нымі |
М. |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́най |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́ных |
Кароткая форма: ін’ектава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ін’ектава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ін’ектава́ны |
ін’ектава́ная |
ін’ектава́нае |
ін’ектава́ныя |
Р. |
ін’ектава́нага |
ін’ектава́най ін’ектава́нае |
ін’ектава́нага |
ін’ектава́ных |
Д. |
ін’ектава́наму |
ін’ектава́най |
ін’ектава́наму |
ін’ектава́ным |
В. |
ін’ектава́ны (неадуш.) ін’ектава́нага (адуш.) |
ін’ектава́ную |
ін’ектава́нае |
ін’ектава́ныя (неадуш.) ін’ектава́ных (адуш.) |
Т. |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́най ін’ектава́наю |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́нымі |
М. |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́най |
ін’ектава́ным |
ін’ектава́ных |
Кароткая форма: ін’ектава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ін’ектава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ін’екту́ю |
ін’екту́ем |
2-я ас. |
ін’екту́еш |
ін’екту́еце |
3-я ас. |
ін’екту́е |
ін’екту́юць |
Прошлы час |
м. |
ін’ектава́ў |
ін’ектава́лі |
ж. |
ін’ектава́ла |
н. |
ін’ектава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ін’екту́й |
ін’екту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ін’екту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ін’ектава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ін’екту́ю |
ін’екту́ем |
2-я ас. |
ін’екту́еш |
ін’екту́еце |
3-я ас. |
ін’екту́е |
ін’екту́юць |
Прошлы час |
м. |
ін’ектава́ў |
ін’ектава́лі |
ж. |
ін’ектава́ла |
н. |
ін’ектава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ін’екту́й |
ін’екту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ін’ектава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ін’екцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ін’екцы́йны |
ін’екцы́йная |
ін’екцы́йнае |
ін’екцы́йныя |
Р. |
ін’екцы́йнага |
ін’екцы́йнай ін’екцы́йнае |
ін’екцы́йнага |
ін’екцы́йных |
Д. |
ін’екцы́йнаму |
ін’екцы́йнай |
ін’екцы́йнаму |
ін’екцы́йным |
В. |
ін’екцы́йны (неадуш.) ін’екцы́йнага (адуш.) |
ін’екцы́йную |
ін’екцы́йнае |
ін’екцы́йныя (неадуш.) ін’екцы́йных (адуш.) |
Т. |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йнай ін’екцы́йнаю |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йнымі |
М. |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йнай |
ін’екцы́йным |
ін’екцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ін’е́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ін’е́кцыя |
ін’е́кцыі |
Р. |
ін’е́кцыі |
ін’е́кцый |
Д. |
ін’е́кцыі |
ін’е́кцыям |
В. |
ін’е́кцыю |
ін’е́кцыі |
Т. |
ін’е́кцыяй ін’е́кцыяю |
ін’е́кцыямі |
М. |
ін’е́кцыі |
ін’е́кцыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ін’юкты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ін’юкты́ў |
ін’юкты́вы |
Р. |
ін’юкты́ва |
ін’юкты́ваў |
Д. |
ін’юкты́ву |
ін’юкты́вам |
В. |
ін’юкты́ў |
ін’юкты́вы |
Т. |
ін’юкты́вам |
ін’юкты́вамі |
М. |
ін’юкты́ве |
ін’юкты́вах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ін’юнкты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ін’юнкты́ў |
Р. |
ін’юнкты́ву |
Д. |
ін’юнкты́ву |
В. |
ін’юнкты́ў |
Т. |
ін’юнкты́вам |
М. |
ін’юнкты́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012.