ін’ектава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ін’екту́ю ін’екту́ем
2-я ас. ін’екту́еш ін’екту́еце
3-я ас. ін’екту́е ін’екту́юць
Прошлы час
м. ін’ектава́ў ін’ектава́лі
ж. ін’ектава́ла
н. ін’ектава́ла
Загадны лад
2-я ас. ін’екту́й ін’екту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ін’ектава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)