і́ністы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
і́ністы |
і́ністая |
і́ністае |
і́ністыя |
| Р. |
і́ністага |
і́ністай і́ністае |
і́ністага |
і́ністых |
| Д. |
і́ністаму |
і́ністай |
і́ністаму |
і́ністым |
| В. |
і́ністы (неадуш.) і́ністага (адуш.) |
і́ністую |
і́ністае |
і́ністыя (неадуш.) і́ністых (адуш.) |
| Т. |
і́ністым |
і́ністай і́ністаю |
і́ністым |
і́ністымі |
| М. |
і́ністым |
і́ністай |
і́ністым |
і́ністых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Іні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Іні́ца |
| Р. |
Іні́цы |
| Д. |
Іні́цы |
| В. |
Іні́цу |
| Т. |
Іні́цай Іні́цаю |
| М. |
Іні́цы |
ініцыява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ініцыява́нне |
ініцыява́нні |
| Р. |
ініцыява́ння |
ініцыява́нняў |
| Д. |
ініцыява́нню |
ініцыява́нням |
| В. |
ініцыява́нне |
ініцыява́нні |
| Т. |
ініцыява́ннем |
ініцыява́ннямі |
| М. |
ініцыява́нні |
ініцыява́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ініцыява́ны |
ініцыява́ная |
ініцыява́нае |
ініцыява́ныя |
| Р. |
ініцыява́нага |
ініцыява́най ініцыява́нае |
ініцыява́нага |
ініцыява́ных |
| Д. |
ініцыява́наму |
ініцыява́най |
ініцыява́наму |
ініцыява́ным |
| В. |
ініцыява́ны (неадуш.) ініцыява́нага (адуш.) |
ініцыява́ную |
ініцыява́нае |
ініцыява́ныя (неадуш.) ініцыява́ных (адуш.) |
| Т. |
ініцыява́ным |
ініцыява́най ініцыява́наю |
ініцыява́ным |
ініцыява́нымі |
| М. |
ініцыява́ным |
ініцыява́най |
ініцыява́ным |
ініцыява́ных |
Кароткая форма: ініцыява́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ініцыява́ны |
ініцыява́ная |
ініцыява́нае |
ініцыява́ныя |
| Р. |
ініцыява́нага |
ініцыява́най ініцыява́нае |
ініцыява́нага |
ініцыява́ных |
| Д. |
ініцыява́наму |
ініцыява́най |
ініцыява́наму |
ініцыява́ным |
| В. |
ініцыява́ны (неадуш.) ініцыява́нага (адуш.) |
ініцыява́ную |
ініцыява́нае |
ініцыява́ныя (неадуш.) ініцыява́ных (адуш.) |
| Т. |
ініцыява́ным |
ініцыява́най ініцыява́наю |
ініцыява́ным |
ініцыява́нымі |
| М. |
ініцыява́ным |
ініцыява́най |
ініцыява́ным |
ініцыява́ных |
Кароткая форма: ініцыява́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
ініцыю́ецца |
ініцыю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
ініцыява́ўся |
ініцыява́ліся |
| ж. |
ініцыява́лася |
| н. |
ініцыява́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ініцыю́ю |
ініцыю́ем |
| 2-я ас. |
ініцыю́еш |
ініцыю́еце |
| 3-я ас. |
ініцыю́е |
ініцыю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ініцыява́ў |
ініцыява́лі |
| ж. |
ініцыява́ла |
| н. |
ініцыява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ініцыю́й |
ініцыю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ініцыю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ініцыя́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ініцыя́л |
ініцыя́лы |
| Р. |
ініцыя́ла |
ініцыя́лаў |
| Д. |
ініцыя́лу |
ініцыя́лам |
| В. |
ініцыя́л |
ініцыя́лы |
| Т. |
ініцыя́лам |
ініцыя́ламі |
| М. |
ініцыя́ле |
ініцыя́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.