ініцыява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ініцыява́нне | ініцыява́нні | |
ініцыява́ння | ініцыява́нняў | |
ініцыява́нню | ініцыява́нням | |
ініцыява́нне | ініцыява́нні | |
ініцыява́ннем | ініцыява́ннямі | |
ініцыява́нні | ініцыява́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)