іншабыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
іншабыццё́ | |
іншабыцця́ | |
іншабыццю́ | |
іншабыццё́ | |
іншабыццём | |
іншабыцці́ |
Крыніцы:
іншабыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
іншабыццё́ | |
іншабыцця́ | |
іншабыццю́ | |
іншабыццё́ | |
іншабыццём | |
іншабыцці́ |
Крыніцы:
іншаве́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іншаве́р | іншаве́ры | |
іншаве́ра | іншаве́раў | |
іншаве́ру | іншаве́рам | |
іншаве́ра | іншаве́раў | |
іншаве́рам | іншаве́рамі | |
іншаве́ру | іншаве́рах |
Крыніцы:
іншаве́рац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іншаве́рац | іншаве́рцы | |
іншаве́рца | іншаве́рцаў | |
іншаве́рцу | іншаве́рцам | |
іншаве́рца | іншаве́рцаў | |
іншаве́рцам | іншаве́рцамі | |
іншаве́рцу | іншаве́рцах |
Крыніцы:
іншаве́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
іншаве́р’е | |
іншаве́р’я | |
іншаве́р’ю | |
іншаве́р’е | |
іншаве́р’ем | |
іншаве́р’і |
Крыніцы:
іншаве́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
іншаве́рка | іншаве́ркі | |
іншаве́ркі | іншаве́рак | |
іншаве́рцы | іншаве́ркам | |
іншаве́рку | іншаве́рак | |
іншаве́ркай іншаве́ркаю |
іншаве́ркамі | |
іншаве́рцы | іншаве́рках |
Крыніцы:
іншаве́рны
прыметнік, адносны
іншаве́рны | іншаве́рная | іншаве́рнае | іншаве́рныя | |
іншаве́рнага | іншаве́рнай іншаве́рнае |
іншаве́рнага | іншаве́рных | |
іншаве́рнаму | іншаве́рнай | іншаве́рнаму | іншаве́рным | |
іншаве́рны ( іншаве́рнага ( |
іншаве́рную | іншаве́рнае | іншаве́рныя ( іншаве́рных ( |
|
іншаве́рным | іншаве́рнай іншаве́рнаю |
іншаве́рным | іншаве́рнымі | |
іншаве́рным | іншаве́рнай | іншаве́рным | іншаве́рных |
Крыніцы:
іншаве́рскі
прыметнік, адносны
іншаве́рскі | іншаве́рская | іншаве́рскае | іншаве́рскія | |
іншаве́рскага | іншаве́рскай іншаве́рскае |
іншаве́рскага | іншаве́рскіх | |
іншаве́рскаму | іншаве́рскай | іншаве́рскаму | іншаве́рскім | |
іншаве́рскі ( іншаве́рскага ( |
іншаве́рскую | іншаве́рскае | іншаве́рскія ( іншаве́рскіх ( |
|
іншаве́рскім | іншаве́рскай іншаве́рскаю |
іншаве́рскім | іншаве́рскімі | |
іншаве́рскім | іншаве́рскай | іншаве́рскім | іншаве́рскіх |
Крыніцы:
іншагаро́дні
прыметнік, адносны
іншагаро́дні | іншагаро́дняя | іншагаро́дняе | іншагаро́днія | |
іншагаро́дняга | іншагаро́дняй іншагаро́дняе |
іншагаро́дняга | іншагаро́дніх | |
іншагаро́дняму | іншагаро́дняй | іншагаро́дняму | іншагаро́днім | |
іншагаро́дні ( іншагаро́дняга ( |
іншагаро́днюю | іншагаро́дняе | іншагаро́днія ( іншагаро́дніх ( |
|
іншагаро́днім | іншагаро́дняй іншагаро́дняю |
іншагаро́днім | іншагаро́днімі | |
іншагаро́днім | іншагаро́дняй | іншагаро́днім | іншагаро́дніх |
Крыніцы:
іншаду́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іншаду́мец | іншаду́мцы | |
іншаду́мца | іншаду́мцаў | |
іншаду́мцу | іншаду́мцам | |
іншаду́мца | іншаду́мцаў | |
іншаду́мцам | іншаду́мцамі | |
іншаду́мцу | іншаду́мцах |
Крыніцы:
іншаду́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
іншаду́мка | іншаду́мкі | |
іншаду́мкі | іншаду́мак | |
іншаду́мцы | іншаду́мкам | |
іншаду́мку | іншаду́мак | |
іншаду́мкай іншаду́мкаю |
іншаду́мкамі | |
іншаду́мцы | іншаду́мках |
Крыніцы: