Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

і́ней

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. і́ней
Р. і́нею
Д. і́нею
В. і́ней
Т. і́неем
М. і́неі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інервава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інервава́ны інервава́ная інервава́нае інервава́ныя
Р. інервава́нага інервава́най
інервава́нае		 інервава́нага інервава́ных
Д. інервава́наму інервава́най інервава́наму інервава́ным
В. інервава́ны (неадуш.)
інервава́нага (адуш.)		 інервава́ную інервава́нае інервава́ныя (неадуш.)
інервава́ных (адуш.)
Т. інервава́ным інервава́най
інервава́наю		 інервава́ным інервава́нымі
М. інервава́ным інервава́най інервава́ным інервава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

інервава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інервава́ны інервава́ная інервава́нае інервава́ныя
Р. інервава́нага інервава́най
інервава́нае		 інервава́нага інервава́ных
Д. інервава́наму інервава́най інервава́наму інервава́ным
В. інервава́ны (неадуш.)
інервава́нага (адуш.)		 інервава́ную інервава́нае інервава́ныя (неадуш.)
інервава́ных (адуш.)
Т. інервава́ным інервава́най
інервава́наю		 інервава́ным інервава́нымі
М. інервава́ным інервава́най інервава́ным інервава́ных

Кароткая форма: інервава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

інервава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інервава́ны інервава́ная інервава́нае інервава́ныя
Р. інервава́нага інервава́най
інервава́нае		 інервава́нага інервава́ных
Д. інервава́наму інервава́най інервава́наму інервава́ным
В. інервава́ны (неадуш.)
інервава́нага (адуш.)		 інервава́ную інервава́нае інервава́ныя (неадуш.)
інервава́ных (адуш.)
Т. інервава́ным інервава́най
інервава́наю		 інервава́ным інервава́нымі
М. інервава́ным інервава́най інервава́ным інервава́ных

Кароткая форма: інервава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

інервава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. інерву́ецца інерву́юцца
Прошлы час
м. інервава́ўся інервава́ліся
ж. інервава́лася
н. інервава́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

інервава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. інерву́ю інерву́ем
2-я ас. інерву́еш інерву́еце
3-я ас. інерву́е інерву́юць
Прошлы час
м. інервава́ў інервава́лі
ж. інервава́ла
н. інервава́ла
Загадны лад
2-я ас. інерву́й інерву́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час інерву́ючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

інервава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. інерву́ю інерву́ем
2-я ас. інерву́еш інерву́еце
3-я ас. інерву́е інерву́юць
Прошлы час
м. інервава́ў інервава́лі
ж. інервава́ла
н. інервава́ла
Загадны лад
2-я ас. інерву́й інерву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час інервава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

інервацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інервацы́йны інервацы́йная інервацы́йнае інервацы́йныя
Р. інервацы́йнага інервацы́йнай
інервацы́йнае		 інервацы́йнага інервацы́йных
Д. інервацы́йнаму інервацы́йнай інервацы́йнаму інервацы́йным
В. інервацы́йны (неадуш.)
інервацы́йнага (адуш.)		 інервацы́йную інервацы́йнае інервацы́йныя (неадуш.)
інервацы́йных (адуш.)
Т. інервацы́йным інервацы́йнай
інервацы́йнаю		 інервацы́йным інервацы́йнымі
М. інервацы́йным інервацы́йнай інервацы́йным інервацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

інерва́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інерва́цыя
Р. інерва́цыі
Д. інерва́цыі
В. інерва́цыю
Т. інерва́цыяй
інерва́цыяю
М. інерва́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

іне́ртна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
іне́ртна інертней найінертней

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.