інервава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. інерву́ю інерву́ем
2-я ас. інерву́еш інерву́еце
3-я ас. інерву́е інерву́юць
Прошлы час
м. інервава́ў інервава́лі
ж. інервава́ла
н. інервава́ла
Загадны лад
2-я ас. інерву́й інерву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час інервава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)