інервава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інервава́ны інервава́ная інервава́нае інервава́ныя
Р. інервава́нага інервава́най
інервава́нае		 інервава́нага інервава́ных
Д. інервава́наму інервава́най інервава́наму інервава́ным
В. інервава́ны (неадуш.)
інервава́нага (адуш.)		 інервава́ную інервава́нае інервава́ныя (неадуш.)
інервава́ных (адуш.)
Т. інервава́ным інервава́най
інервава́наю		 інервава́ным інервава́нымі
М. інервава́ным інервава́най інервава́ным інервава́ных

Кароткая форма: інервава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)