ін’юкты́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ін’юкты́ў ін’юкты́вы
Р. ін’юкты́ва ін’юкты́ваў
Д. ін’юкты́ву ін’юкты́вам
В. ін’юкты́ў ін’юкты́вы
Т. ін’юкты́вам ін’юкты́вамі
М. ін’юкты́ве ін’юкты́вах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)