Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
авеілноруыя

шкуману́ць

‘шкуматнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шкуману́ шкуманё́м
2-я ас. шкумане́ш шкуманяце́
3-я ас. шкумане́ шкуману́ць
Прошлы час
м. шкуману́ў шкуману́лі
ж. шкуману́ла
н. шкуману́ла
Загадны лад
2-я ас. шкумані́ шкумані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шкуману́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шкума́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шкума́т шкуматы́
Р. шкумата́ шкумато́ў
Д. шкумату́ шкумата́м
В. шкума́т шкуматы́
Т. шкумато́м шкумата́мі
М. шкумаце́ шкумата́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шкумата́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шкумата́нне шкумата́нні
Р. шкумата́ння шкумата́нняў
Д. шкумата́нню шкумата́нням
В. шкумата́нне шкумата́нні
Т. шкумата́ннем шкумата́ннямі
М. шкумата́нні шкумата́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

шкумата́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шкумата́ю шкумата́ем
2-я ас. шкумата́еш шкумата́еце
3-я ас. шкумата́е шкумата́юць
Прошлы час
м. шкумата́ў шкумата́лі
ж. шкумата́ла
н. шкумата́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час шкумата́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шкума́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шкума́тнік шкума́тнікі
Р. шкума́тніка шкума́тнікаў
Д. шкума́тніку шкума́тнікам
В. шкума́тніка шкума́тнікаў
Т. шкума́тнікам шкума́тнікамі
М. шкума́тніку шкума́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

шкума́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шкума́тніца шкума́тніцы
Р. шкума́тніцы шкума́тніц
Д. шкума́тніцы шкума́тніцам
В. шкума́тніцу шкума́тніц
Т. шкума́тніцай
шкума́тніцаю		 шкума́тніцамі
М. шкума́тніцы шкума́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

шкуматну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шкуматну́ шкуматнё́м
2-я ас. шкуматне́ш шкуматняце́
3-я ас. шкуматне́ шкуматну́ць
Прошлы час
м. шкуматну́ў шкуматну́лі
ж. шкуматну́ла
н. шкуматну́ла
Загадны лад
2-я ас. шкуматні́ шкуматні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шкуматну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шкума́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шкума́тны шкума́тная шкума́тнае шкума́тныя
Р. шкума́тнага шкума́тнай
шкума́тнае		 шкума́тнага шкума́тных
Д. шкума́тнаму шкума́тнай шкума́тнаму шкума́тным
В. шкума́тны
шкума́тнага		 шкума́тную шкума́тнае шкума́тныя
шкума́тных
Т. шкума́тным шкума́тнай
шкума́тнаю		 шкума́тным шкума́тнымі
М. шкума́тным шкума́тнай шкума́тным шкума́тных

Крыніцы: tsblm1996.

шкума́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шкума́цік шкума́цікі
Р. шкума́ціка шкума́цікаў
Д. шкума́ціку шкума́цікам
В. шкума́цік шкума́цікі
Т. шкума́цікам шкума́цікамі
М. шкума́ціку шкума́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

шкума́ціць

‘шкуматнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шкума́чу шкума́цім
2-я ас. шкума́ціш шкума́ціце
3-я ас. шкума́ціць шкума́цяць
Прошлы час
м. шкума́ціў шкума́цілі
ж. шкума́ціла
н. шкума́ціла
Загадны лад
2-я ас. шкума́ць шкума́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шкума́цячы

Крыніцы: piskunou2012.