шкума́ціць

‘шкуматнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шкума́чу шкума́цім
2-я ас. шкума́ціш шкума́ціце
3-я ас. шкума́ціць шкума́цяць
Прошлы час
м. шкума́ціў шкума́цілі
ж. шкума́ціла
н. шкума́ціла
Загадны лад
2-я ас. шкума́ць шкума́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шкума́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)