шкуману́ць

‘шкуматнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шкуману́ шкуманё́м
2-я ас. шкумане́ш шкуманяце́
3-я ас. шкумане́ шкуману́ць
Прошлы час
м. шкуману́ў шкуману́лі
ж. шкуману́ла
н. шкуману́ла
Загадны лад
2-я ас. шкумані́ шкумані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шкуману́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)