шкумата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шкумата́нне | шкумата́нні | |
шкумата́ння | шкумата́нняў | |
шкумата́нню | шкумата́нням | |
шкумата́нне | шкумата́нні | |
шкумата́ннем | шкумата́ннямі | |
шкумата́нні | шкумата́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)