Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аеіоыэя

швэ́дар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. швэ́дар швэ́дры
Р. швэ́дра швэ́драў
Д. швэ́дру швэ́драм
В. швэ́дар швэ́дры
Т. швэ́драм швэ́драмі
М. швэ́дры швэ́драх

Крыніцы: piskunou2012.

швэ́нданне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. швэ́нданне швэ́нданні
Р. швэ́ндання швэ́нданняў
Д. швэ́нданню швэ́нданням
В. швэ́нданне швэ́нданні
Т. швэ́нданнем швэ́нданнямі
М. швэ́нданні швэ́нданнях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

швэ́нданнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. швэ́нданнік швэ́нданнікі
Р. швэ́нданніка швэ́нданнікаў
Д. швэ́нданніку швэ́нданнікам
В. швэ́нданніка швэ́нданнікаў
Т. швэ́нданнікам швэ́нданнікамі
М. швэ́нданніку швэ́нданніках

Крыніцы: piskunou2012.

швэ́нданніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. швэ́нданніца швэ́нданніцы
Р. швэ́нданніцы швэ́нданніц
Д. швэ́нданніцы швэ́нданніцам
В. швэ́нданніцу швэ́нданніц
Т. швэ́нданніцай
швэ́нданніцаю		 швэ́нданніцамі
М. швэ́нданніцы швэ́нданніцах

Крыніцы: piskunou2012.

швэ́ндацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. швэ́ндаюся швэ́ндаемся
2-я ас. швэ́ндаешся швэ́ндаецеся
3-я ас. швэ́ндаецца швэ́ндаюцца
Прошлы час
м. швэ́ндаўся швэ́ндаліся
ж. швэ́ндалася
н. швэ́ндалася
Загадны лад
2-я ас. швэ́ндайся швэ́ндайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час швэ́ндаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

швэ́ндаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. швэ́ндаю швэ́ндаем
2-я ас. швэ́ндаеш швэ́ндаеце
3-я ас. швэ́ндае швэ́ндаюць
Прошлы час
м. швэ́ндаў швэ́ндалі
ж. швэ́ндала
н. швэ́ндала
Загадны лад
2-я ас. швэ́ндай швэ́ндайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час швэ́ндаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

швэ́ркаць

‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь і без прамога дапаўнення; сноўдаць; шоргаць, шаркаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. швэ́ркаю швэ́ркаем
2-я ас. швэ́ркаеш швэ́ркаеце
3-я ас. швэ́ркае швэ́ркаюць
Прошлы час
м. швэ́ркаў швэ́ркалі
ж. швэ́ркала
н. швэ́ркала
Загадны лад
2-я ас. швэ́ркай швэ́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час швэ́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.