Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аеіоыэя

шва́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шва́б шва́бы
Р. шва́ба шва́баў
Д. шва́бу шва́бам
В. шва́ба шва́баў
Т. шва́бам шва́бамі
М. шва́бе шва́бах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

шва́біць

‘швабіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шва́блю шва́бім
2-я ас. шва́біш шва́біце
3-я ас. шва́біць шва́бяць
Прошлы час
м. шва́біў шва́білі
ж. шва́біла
н. шва́біла
Загадны лад
2-я ас. шва́б шва́бце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шва́бячы

Крыніцы: piskunou2012.

шва́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шва́бка шва́бкі
Р. шва́бкі шва́бак
Д. шва́бцы шва́бкам
В. шва́бку шва́бак
Т. шва́бкай
шва́бкаю		 шва́бкамі
М. шва́бцы шва́бках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

шва́бра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шва́бра шва́бры
Р. шва́бры шва́браў
Д. шва́бры шва́брам
В. шва́бру шва́бры
Т. шва́брай
шва́браю		 шва́брамі
М. шва́бры шва́брах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шва́бравы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шва́бравы шва́бравая шва́бравае шва́бравыя
Р. шва́бравага шва́бравай
шва́бравае		 шва́бравага шва́бравых
Д. шва́браваму шва́бравай шва́браваму шва́бравым
В. шва́бравы (неадуш.)
шва́бравага (адуш.)		 шва́бравую шва́бравае шва́бравыя (неадуш.)
шва́бравых (адуш.)
Т. шва́бравым шва́бравай
шва́браваю		 шва́бравым шва́бравымі
М. шва́бравым шва́бравай шва́бравым шва́бравых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

шва́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шва́бскі шва́бская шва́бскае шва́бскія
Р. шва́бскага шва́бскай
шва́бскае		 шва́бскага шва́бскіх
Д. шва́бскаму шва́бскай шва́бскаму шва́бскім
В. шва́бскі (неадуш.)
шва́бскага (адуш.)		 шва́бскую шва́бскае шва́бскія (неадуш.)
шва́бскіх (адуш.)
Т. шва́бскім шва́бскай
шва́бскаю		 шва́бскім шва́бскімі
М. шва́бскім шва́бскай шва́бскім шва́бскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Шва́бы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шва́бы
Р. Шва́б
Шва́баў
Д. Шва́бам
В. Шва́бы
Т. Шва́бамі
М. Шва́бах

Швабы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Швабы́
Р. Швабо́ў
Д. Шваба́м
В. Швабы́
Т. Шваба́мі
М. Шваба́х

шва́гер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шва́гер шва́гры
Р. шва́гра шва́граў
Д. шва́гру шва́грам
В. шва́гра шва́граў
Т. шва́грам шва́грамі
М. шва́гру шва́грах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шваге́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шваге́рка шваге́ркі
Р. шваге́ркі шваге́рак
Д. шваге́рцы шваге́ркам
В. шваге́рку шваге́рак
Т. шваге́ркай
шваге́ркаю		 шваге́ркамі
М. шваге́рцы шваге́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.