швэ́ркаць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь і без прамога дапаўнення; сноўдаць; шоргаць, шаркаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| швэ́ркаю | швэ́ркаем | |
| швэ́ркаеш | швэ́ркаеце | |
| швэ́ркае | швэ́ркаюць | |
| Прошлы час | ||
| швэ́ркаў | швэ́ркалі | |
| швэ́ркала | ||
| швэ́ркала | ||
| Загадны лад | ||
| швэ́ркай | швэ́ркайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| швэ́ркаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)