швэ́нданне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
швэ́нданне | швэ́нданні | |
швэ́ндання | швэ́нданняў | |
швэ́нданню | швэ́нданням | |
швэ́нданне | швэ́нданні | |
швэ́нданнем | швэ́нданнямі | |
швэ́нданні | швэ́нданнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)