то́хкаць
‘стукаць, тахкаць; моцна біцца (пра сэрца)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
то́хкаю |
то́хкаем |
| 2-я ас. |
то́хкаеш |
то́хкаеце |
| 3-я ас. |
то́хкае |
то́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
то́хкаў |
то́хкалі |
| ж. |
то́хкала |
| н. |
то́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
то́хкай |
то́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
то́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
то́хціць
‘запіхаць, заштурхваць што-небудзь (тохціць рэчы ў чамадан)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
то́хчу |
то́хцім |
| 2-я ас. |
то́хціш |
то́хціце |
| 3-я ас. |
то́хціць |
то́хцяць |
| Прошлы час |
| м. |
то́хціў |
то́хцілі |
| ж. |
то́хціла |
| н. |
то́хціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
то́хці |
то́хціце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
то́хцячы |
Крыніцы:
piskunou2012.