Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

то́р

‘геаметрычнае цела; адзінка ціску’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́р то́ры
Р. то́ра то́раў
Д. то́ру то́рам
В. то́р то́ры
Т. то́рам то́рамі
М. то́ры то́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

то́р

‘след, пакінуты калёсамі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́р
Р. то́ра
Д. то́ру
В. то́р
Т. то́рам
М. то́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

То́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. То́ра
Р. То́ры
Д. То́ры
В. То́ру
Т. То́рай
М. То́ры

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

то́ракс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́ракс
Р. то́ракса
Д. то́раксу
В. то́ракс
Т. то́раксам
М. то́раксе

Крыніцы: piskunou2012.

торападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. торападо́бны торападо́бная торападо́бнае торападо́бныя
Р. торападо́бнага торападо́бнай
торападо́бнае
торападо́бнага торападо́бных
Д. торападо́бнаму торападо́бнай торападо́бнаму торападо́бным
В. торападо́бны (неадуш.)
торападо́бнага (адуш.)
торападо́бную торападо́бнае торападо́бныя (неадуш.)
торападо́бных (адуш.)
Т. торападо́бным торападо́бнай
торападо́бнаю
торападо́бным торападо́бнымі
М. торападо́бным торападо́бнай торападо́бным торападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

то́рапка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
то́рапка - -

Крыніцы: piskunou2012.

то́рахт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́рахт
Р. то́рахту
Д. то́рахту
В. то́рахт
Т. то́рахтам
М. то́рахце

Крыніцы: piskunou2012.

то́рба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. то́рба то́рбы
Р. то́рбы то́рб
то́рбаў
Д. то́рбе то́рбам
В. то́рбу то́рбы
Т. то́рбай
то́рбаю
то́рбамі
М. то́рбе то́рбах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

то́рбас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́рбас тарбасы́
Р. то́рбаса тарбасо́ў
Д. то́рбасу тарбаса́м
В. то́рбас тарбасы́
Т. то́рбасам тарбаса́мі
М. то́рбасе тарбаса́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

то́рбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. то́рбачка то́рбачкі
Р. то́рбачкі то́рбачак
Д. то́рбачцы то́рбачкам
В. то́рбачку то́рбачкі
Т. то́рбачкай
то́рбачкаю
то́рбачкамі
М. то́рбачцы то́рбачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.