то́р

‘геаметрычнае цела; адзінка ціску’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́р то́ры
Р. то́ра то́раў
Д. то́ру то́рам
В. то́р то́ры
Т. то́рам то́рамі
М. то́ры то́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)