то́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
то́ены |
то́еная |
то́енае |
то́еныя |
Р. |
то́енага |
то́енай то́енае |
то́енага |
то́еных |
Д. |
то́енаму |
то́енай |
то́енаму |
то́еным |
В. |
то́ены (неадуш.) то́енага (адуш.) |
то́еную |
то́енае |
то́еныя (неадуш.) то́еных (адуш.) |
Т. |
то́еным |
то́енай то́енаю |
то́еным |
то́енымі |
М. |
то́еным |
то́енай |
то́еным |
то́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
тоеса́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тоеса́масць |
тоеса́масці |
Р. |
тоеса́масці |
тоеса́масцяў тоеса́масцей |
Д. |
тоеса́масці |
тоеса́масцям |
В. |
тоеса́масць |
тоеса́масці |
Т. |
тоеса́масцю |
тоеса́масцямі |
М. |
тоеса́масці |
тоеса́масцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
то́есна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
то́есна |
- |
- |
то́еснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
то́еснасць |
Р. |
то́еснасці |
Д. |
то́еснасці |
В. |
то́еснасць |
Т. |
то́еснасцю |
М. |
то́еснасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
то́есны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
то́есны |
то́есная |
то́еснае |
то́есныя |
Р. |
то́еснага |
то́еснай то́еснае |
то́еснага |
то́есных |
Д. |
то́еснаму |
то́еснай |
то́еснаму |
то́есным |
В. |
то́есны (неадуш.) то́еснага (адуш.) |
то́есную |
то́еснае |
то́есныя (неадуш.) то́есных (адуш.) |
Т. |
то́есным |
то́еснай то́еснаю |
то́есным |
то́еснымі |
М. |
то́есным |
то́еснай |
то́есным |
то́есных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.