то́хціць

‘запіхаць, заштурхваць што-небудзь (тохціць рэчы ў чамадан)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. то́хчу то́хцім
2-я ас. то́хціш то́хціце
3-я ас. то́хціць то́хцяць
Прошлы час
м. то́хціў то́хцілі
ж. то́хціла
н. то́хціла
Загадны лад
2-я ас. то́хці то́хціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́хцячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)