Verbum

анлайнавы слоўнік

еўпатары́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	еўпатары́йскі	еўпатары́йская	еўпатары́йскае	еўпатары́йскія
Р.	еўпатары́йскага	еўпатары́йскай еўпатары́йскае	еўпатары́йскага	еўпатары́йскіх
Д.	еўпатары́йскаму	еўпатары́йскай	еўпатары́йскаму	еўпатары́йскім
В.	еўпатары́йскі (неадуш.) еўпатары́йскага (адуш.)	еўпатары́йскую	еўпатары́йскае	еўпатары́йскія (неадуш.) еўпатары́йскіх (адуш.)
Т.	еўпатары́йскім	еўпатары́йскай еўпатары́йскаю	еўпатары́йскім	еўпатары́йскімі
М.	еўпатары́йскім	еўпатары́йскай	еўпатары́йскім	еўпатары́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Еўпато́рыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне