Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

в г д ж з й к л м н п р с ў ф х ц ш

г д к л н п р с ф х

Еўдакі́м

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	Еўдакі́м	Еўдакі́мы
Р.	Еўдакі́ма	Еўдакі́маў
Д.	Еўдакі́му	Еўдакі́мам
В.	Еўдакі́ма	Еўдакі́маў
Т.	Еўдакі́мам	Еўдакі́мамі
М.	Еўдакі́ме	Еўдакі́мах

Еўдакі́мавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Еўдакі́мавічы
Р.	Еўдакі́мавіч Еўдакі́мавічаў
Д.	Еўдакі́мавічам
В.	Еўдакі́мавічы
Т.	Еўдакі́мавічамі
М.	Еўдакі́мавічах

Еўдакі́я

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	Еўдакі́я	Еўдакі́і
Р.	Еўдакі́і	Еўдакі́й
Д.	Еўдакі́і	Еўдакі́ям
В.	Еўдакі́ю	Еўдакі́й
Т.	Еўдакі́яй Еўдакі́яю	Еўдакі́ямі
М.	Еўдакі́і	Еўдакі́ях