Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
вгджзйклмнпрсўфхцш
гдклнпрсфх

е́ўнух

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. е́ўнух е́ўнухі
Р. е́ўнуха е́ўнухаў
Д. е́ўнуху е́ўнухам
В. е́ўнуха е́ўнухаў
Т. е́ўнухам е́ўнухамі
М. е́ўнуху е́ўнухах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

еўнухападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. еўнухападо́бны еўнухападо́бная еўнухападо́бнае еўнухападо́бныя
Р. еўнухападо́бнага еўнухападо́бнай
еўнухападо́бнае		 еўнухападо́бнага еўнухападо́бных
Д. еўнухападо́бнаму еўнухападо́бнай еўнухападо́бнаму еўнухападо́бным
В. еўнухападо́бны (неадуш.)
еўнухападо́бнага (адуш.)		 еўнухападо́бную еўнухападо́бнае еўнухападо́бныя (неадуш.)
еўнухападо́бных (адуш.)
Т. еўнухападо́бным еўнухападо́бнай
еўнухападо́бнаю		 еўнухападо́бным еўнухападо́бнымі
М. еўнухападо́бным еўнухападо́бнай еўнухападо́бным еўнухападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.