Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Е́ндрыхаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Е́ндрыхаўцы
Р. Е́ндрыхаўцаў
Д. Е́ндрыхаўцам
В. Е́ндрыхаўцы
Т. Е́ндрыхаўцамі
М. Е́ндрыхаўцах

е́нзаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. е́нзаю е́нзаем
2-я ас. е́нзаеш е́нзаеце
3-я ас. е́нзае е́нзаюць
Прошлы час
м. е́нзаў е́нзалі
ж. е́нзала
н. е́нзала
Загадны лад
2-я ас. е́нзай е́нзайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час е́нзаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Енісе́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Енісе́й
Р. Енісе́я
Д. Енісе́ю
В. Енісе́й
Т. Енісе́ем
М. Енісе́ю

енісе́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. енісе́йскі енісе́йская енісе́йскае енісе́йскія
Р. енісе́йскага енісе́йскай
енісе́йскае
енісе́йскага енісе́йскіх
Д. енісе́йскаму енісе́йскай енісе́йскаму енісе́йскім
В. енісе́йскі (неадуш.)
енісе́йскага (адуш.)
енісе́йскую енісе́йскае енісе́йскія (неадуш.)
енісе́йскіх (адуш.)
Т. енісе́йскім енісе́йскай
енісе́йскаю
енісе́йскім енісе́йскімі
М. енісе́йскім енісе́йскай енісе́йскім енісе́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

е́нк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. е́нк е́нкі
Р. е́нку е́нкаў
Д. е́нку е́нкам
В. е́нк е́нкі
Т. е́нкам е́нкамі
М. е́нку е́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

е́нкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. е́нкну е́нкнем
2-я ас. е́нкнеш е́нкнеце
3-я ас. е́нкне е́нкнуць
Прошлы час
м. е́нкнуў е́нкнулі
ж. е́нкнула
н. е́нкнула
Дзеепрыслоўе
прош. час е́нкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ено́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ено́л ено́лы
Р. ено́лу ено́лаў
Д. ено́лу ено́лам
В. ено́л ено́лы
Т. ено́лам ено́ламі
М. ено́ле ено́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Е́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Е́нцы
Р. Е́нцаў
Д. Е́нцам
В. Е́нцы
Т. Е́нцамі
М. Е́нцах

е́нчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. е́нчанне е́нчанні
Р. е́нчання е́нчанняў
Д. е́нчанню е́нчанням
В. е́нчанне е́нчанні
Т. е́нчаннем е́нчаннямі
М. е́нчанні е́нчаннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Е́нчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Е́нчы
Р. Е́нч
Е́нчаў
Д. Е́нчам
В. Е́нчы
Т. Е́нчамі
М. Е́нчах