Е́ндрыхаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Е́ндрыхаўцы | |
Е́ндрыхаўцаў | |
Е́ндрыхаўцам | |
Е́ндрыхаўцы | |
Е́ндрыхаўцамі | |
Е́ндрыхаўцах |
Е́ндрыхаўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Е́ндрыхаўцы | |
Е́ндрыхаўцаў | |
Е́ндрыхаўцам | |
Е́ндрыхаўцы | |
Е́ндрыхаўцамі | |
Е́ндрыхаўцах |
е́нзаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
е́нзаю | е́нзаем | |
е́нзаеш | е́нзаеце | |
е́нзае | е́нзаюць | |
Прошлы час | ||
е́нзаў | е́нзалі | |
е́нзала | ||
е́нзала | ||
Загадны лад | ||
е́нзай | е́нзайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
е́нзаючы |
Крыніцы:
Енісе́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Енісе́й | |
Енісе́я | |
Енісе́ю | |
Енісе́й | |
Енісе́ем | |
Енісе́ю |
енісе́йскі
прыметнік, адносны
енісе́йскі | енісе́йская | енісе́йскае | енісе́йскія | |
енісе́йскага | енісе́йскай енісе́йскае |
енісе́йскага | енісе́йскіх | |
енісе́йскаму | енісе́йскай | енісе́йскаму | енісе́йскім | |
енісе́йскі ( енісе́йскага ( |
енісе́йскую | енісе́йскае | енісе́йскія ( енісе́йскіх ( |
|
енісе́йскім | енісе́йскай енісе́йскаю |
енісе́йскім | енісе́йскімі | |
енісе́йскім | енісе́йскай | енісе́йскім | енісе́йскіх |
Крыніцы:
е́нк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
е́нк | е́нкі | |
е́нку | е́нкаў | |
е́нку | е́нкам | |
е́нк | е́нкі | |
е́нкам | е́нкамі | |
е́нку | е́нках |
Крыніцы:
е́нкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
е́нкну | е́нкнем | |
е́нкнеш | е́нкнеце | |
е́нкне | е́нкнуць | |
Прошлы час | ||
е́нкнуў | е́нкнулі | |
е́нкнула | ||
е́нкнула | ||
Дзеепрыслоўе | ||
е́нкнуўшы |
Крыніцы:
ено́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ено́л | ено́лы | |
ено́лу | ено́лаў | |
ено́лу | ено́лам | |
ено́л | ено́лы | |
ено́лам | ено́ламі | |
ено́ле | ено́лах |
Крыніцы:
Е́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Е́нцы | |
Е́нцаў | |
Е́нцам | |
Е́нцы | |
Е́нцамі | |
Е́нцах |
е́нчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
е́нчанне | е́нчанні | |
е́нчання | е́нчанняў | |
е́нчанню | е́нчанням | |
е́нчанне | е́нчанні | |
е́нчаннем | е́нчаннямі | |
е́нчанні | е́нчаннях |
Крыніцы:
Е́нчы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Е́нчы | |
Е́нч Е́нчаў |
|
Е́нчам | |
Е́нчы | |
Е́нчамі | |
Е́нчах |