е́нчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
е́нчанне | е́нчанні | |
е́нчання | е́нчанняў | |
е́нчанню | е́нчанням | |
е́нчанне | е́нчанні | |
е́нчаннем | е́нчаннямі | |
е́нчанні | е́нчаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)