Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

в г д ж з й к л м н п р с ў ф х ц ш

д з і к о ц ч

е́нчанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	е́нчанне	е́нчанні
Р.	е́нчання	е́нчанняў
Д.	е́нчанню	е́нчанням
В.	е́нчанне	е́нчанні
Т.	е́нчаннем	е́нчаннямі
М.	е́нчанні	е́нчаннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Е́нчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Е́нчы
Р.	Е́нч Е́нчаў
Д.	Е́нчам
В.	Е́нчы
Т.	Е́нчамі
М.	Е́нчах

е́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	е́нчуся	е́нчымся
2-я ас.	е́нчышся	е́нчыцеся
3-я ас.	е́нчыцца	е́нчацца
Прошлы час
м.	е́нчыўся	е́нчыліся
ж.	е́нчылася
н.	е́нчылася
Дзеепрыслоўе
цяп. час	е́нчачыся

Крыніцы: piskunou2012.

е́нчыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	е́нчу	е́нчым
2-я ас.	е́нчыш	е́нчыце
3-я ас.	е́нчыць	е́нчаць
Прошлы час
м.	е́нчыў	е́нчылі
ж.	е́нчыла
н.	е́нчыла
Загадны лад
2-я ас.	е́нчы	е́нчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	е́нчучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.