Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
вгджзйклмнпрсўфхцш
аеіцья

есаву́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. есаву́л есаву́лы
Р. есаву́ла есаву́лаў
Д. есаву́лу есаву́лам
В. есаву́ла есаву́лаў
Т. есаву́лам есаву́ламі
М. есаву́ле есаву́лах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

есаву́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. есаву́льскі есаву́льская есаву́льскае есаву́льскія
Р. есаву́льскага есаву́льскай
есаву́льскае		 есаву́льскага есаву́льскіх
Д. есаву́льскаму есаву́льскай есаву́льскаму есаву́льскім
В. есаву́льскі (неадуш.)
есаву́льскага (адуш.)		 есаву́льскую есаву́льскае есаву́льскія (неадуш.)
есаву́льскіх (адуш.)
Т. есаву́льскім есаву́льскай
есаву́льскаю		 есаву́льскім есаву́льскімі
М. есаву́льскім есаву́льскай есаву́льскім есаву́льскіх

Крыніцы: sbm2012.

есентукі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. есентукі́
Р. есентуко́ў
Д. есентука́м
В. есентукі́
Т. есентука́мі
М. есентука́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Есентукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Есентукі́
Р. Есентуко́ў
Д. Есентука́м
В. Есентукі́
Т. Есентука́мі
М. Есентука́х

Крыніцы: krapivabr2012.

есенту́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. есенту́кскі есенту́кская есенту́кскае есенту́кскія
Р. есенту́кскага есенту́кскай
есенту́кскае		 есенту́кскага есенту́кскіх
Д. есенту́кскаму есенту́кскай есенту́кскаму есенту́кскім
В. есенту́кскі (неадуш.)
есенту́кскага (адуш.)		 есенту́кскую есенту́кскае есенту́кскія (неадуш.)
есенту́кскіх (адуш.)
Т. есенту́кскім есенту́кскай
есенту́кскаю		 есенту́кскім есенту́кскімі
М. есенту́кскім есенту́кскай есенту́кскім есенту́кскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Е́сіпава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Е́сіпава
Р. Е́сіпава
Д. Е́сіпаву
В. Е́сіпава
Т. Е́сіпавам
М. Е́сіпаве

е́сці

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, рознаспрагальны

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. е́м ядзі́м
2-я ас. ясі́ ясце́
3-я ас. е́сць яду́ць
Прошлы час
м. е́ў е́лі
ж. е́ла
н. е́ла
Загадны лад
2-я ас. е́ш
е́ж		 е́шце
е́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час едучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

е́сціся

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. е́сца -
Прошлы час
м. - -
ж. е́лася
н. е́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Е́ськавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Е́ськавічы
Р. Е́ськавіч
Е́ськавічаў
Д. Е́ськавічам
В. Е́ськавічы
Т. Е́ськавічамі
М. Е́ськавічах

Е́ськаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Е́ськаўка
Р. Е́ськаўкі
Д. Е́ськаўцы
В. Е́ськаўку
Т. Е́ськаўкай
Е́ськаўкаю
М. Е́ськаўцы