Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
вгджзйклмнпрсўфхцш
аеіцья

есаву́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. есаву́л есаву́лы
Р. есаву́ла есаву́лаў
Д. есаву́лу есаву́лам
В. есаву́ла есаву́лаў
Т. есаву́лам есаву́ламі
М. есаву́ле есаву́лах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

есаву́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. есаву́льскі есаву́льская есаву́льскае есаву́льскія
Р. есаву́льскага есаву́льскай
есаву́льскае		 есаву́льскага есаву́льскіх
Д. есаву́льскаму есаву́льскай есаву́льскаму есаву́льскім
В. есаву́льскі (неадуш.)
есаву́льскага (адуш.)		 есаву́льскую есаву́льскае есаву́льскія (неадуш.)
есаву́льскіх (адуш.)
Т. есаву́льскім есаву́льскай
есаву́льскаю		 есаву́льскім есаву́льскімі
М. есаву́льскім есаву́льскай есаву́льскім есаву́льскіх

Крыніцы: sbm2012.