Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

в г д ж з й к л м н п р с ў ф х ц ш

д з і к о ц ч

е́нк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	е́нк	е́нкі
Р.	е́нку	е́нкаў
Д.	е́нку	е́нкам
В.	е́нк	е́нкі
Т.	е́нкам	е́нкамі
М.	е́нку	е́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

е́нкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	е́нкну	е́нкнем
2-я ас.	е́нкнеш	е́нкнеце
3-я ас.	е́нкне	е́нкнуць
Прошлы час
м.	е́нкнуў	е́нкнулі
ж.	е́нкнула
н.	е́нкнула
Дзеепрыслоўе
прош. час	е́нкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.