Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
вгджзйклмнпрсўфхцш
гдклнпрсфх

еўге́ніка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. еўге́ніка
Р. еўге́нікі
Д. еўге́ніцы
В. еўге́ніку
Т. еўге́нікай
еўге́нікаю
М. еўге́ніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

еўгені́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. еўгені́ст еўгені́сты
Р. еўгені́ста еўгені́стаў
Д. еўгені́сту еўгені́стам
В. еўгені́ста еўгені́стаў
Т. еўгені́стам еўгені́стамі
М. еўгені́сце еўгені́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

еўгені́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. еўгені́чны еўгені́чная еўгені́чнае еўгені́чныя
Р. еўгені́чнага еўгені́чнай
еўгені́чнае		 еўгені́чнага еўгені́чных
Д. еўгені́чнаму еўгені́чнай еўгені́чнаму еўгені́чным
В. еўгені́чны (неадуш.)
еўгені́чнага (адуш.)		 еўгені́чную еўгені́чнае еўгені́чныя (неадуш.)
еўгені́чных (адуш.)
Т. еўгені́чным еўгені́чнай
еўгені́чнаю		 еўгені́чным еўгені́чнымі
М. еўгені́чным еўгені́чнай еўгені́чным еўгені́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.