Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчш-

во́жаг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́жаг ажагі́
Р. во́жага ажаго́ў
Д. во́жагу ажага́м
В. во́жаг ажагі́
Т. во́жагам ажага́мі
М. во́жагу ажага́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́жаны во́жаная во́жанае во́жаныя
Р. во́жанага во́жанай
во́жанае		 во́жанага во́жаных
Д. во́жанаму во́жанай во́жанаму во́жаным
В. во́жаны (неадуш.)
во́жанага (адуш.)		 во́жаную во́жанае во́жаныя (неадуш.)
во́жаных (адуш.)
Т. во́жаным во́жанай
во́жанаю		 во́жаным во́жанымі
М. во́жаным во́жанай во́жаным во́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

во́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́жаны во́жаная во́жанае во́жаныя
Р. во́жанага во́жанай
во́жанае		 во́жанага во́жаных
Д. во́жанаму во́жанай во́жанаму во́жаным
В. во́жаны (неадуш.)
во́жанага (адуш.)		 во́жаную во́жанае во́жаныя (неадуш.)
во́жаных (адуш.)
Т. во́жаным во́жанай
во́жанаю		 во́жаным во́жанымі
М. во́жаным во́жанай во́жаным во́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

во́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. во́жка во́жкі
Р. во́жкі во́жак
Д. во́жцы во́жкам
В. во́жку во́жкі
Т. во́жкай
во́жкаю		 во́жкамі
М. во́жцы во́жках

Крыніцы: piskunou2012.

во́жык

‘жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́жык во́жыкі
Р. во́жыка во́жыкаў
Д. во́жыку во́жыкам
В. во́жыка во́жыкаў
Т. во́жыкам во́жыкамі
М. во́жыку во́жыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́жык

‘прычоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́жык
Р. во́жыка
Д. во́жыку
В. во́жык
Т. во́жыкам
М. во́жыку

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

во́жыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́жыкавы во́жыкавая во́жыкавае во́жыкавыя
Р. во́жыкавага во́жыкавай
во́жыкавае		 во́жыкавага во́жыкавых
Д. во́жыкаваму во́жыкавай во́жыкаваму во́жыкавым
В. во́жыкавы (неадуш.)
во́жыкавага (адуш.)		 во́жыкавую во́жыкавае во́жыкавыя (неадуш.)
во́жыкавых (адуш.)
Т. во́жыкавым во́жыкавай
во́жыкаваю		 во́жыкавым во́жыкавымі
М. во́жыкавым во́жыкавай во́жыкавым во́жыкавых

Іншыя варыянты: во́жыкаў.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́жыкавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. во́жыкавыя
Р. во́жыкавых
Д. во́жыкавым
В. во́жыкавых
Т. во́жыкавымі
М. во́жыкавых

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

во́жыкам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
во́жыкам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

во́жыкаў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́жыкаў во́жыкава во́жыкава во́жыкавы
Р. во́жыкавага во́жыкавай
во́жыкавае		 во́жыкавага во́жыкавых
Д. во́жыкаваму во́жыкавай во́жыкаваму во́жыкавым
В. во́жыкаў (неадуш.)
во́жыкавага (адуш.)		 во́жыкаву во́жыкавага во́жыкавы (неадуш.)
во́жыкавых (адуш.)
Т. во́жыкавым во́жыкавай
во́жыкаваю		 во́жыкавым во́жыкавымі
М. во́жыкавым во́жыкавай во́жыкавым во́жыкавых

Іншыя варыянты: во́жыкавы.

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.