во́жыкавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
во́жыкавыя | |
во́жыкавых | |
во́жыкавым | |
во́жыкавых | |
во́жыкавымі | |
во́жыкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)