во́жыкавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| во́жыкавыя | |
| во́жыкавых | |
| во́жыкавым | |
| во́жыкавых | |
| во́жыкавымі | |
| во́жыкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)