во́жык

‘прычоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́жык
Р. во́жыка
Д. во́жыку
В. во́жык
Т. во́жыкам
М. во́жыку

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)