Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчш-

во́ін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́ін во́іны
Р. во́іна во́інаў
Д. во́іну во́інам
В. во́іна во́інаў
Т. во́інам во́інамі
М. во́іне во́інах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́інскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́інскі во́інская во́інскае во́інскія
Р. во́інскага во́інскай
во́інскае		 во́інскага во́інскіх
Д. во́інскаму во́інскай во́інскаму во́інскім
В. во́інскі (неадуш.)
во́інскага (адуш.)		 во́інскую во́інскае во́інскія (неадуш.)
во́інскіх (адуш.)
Т. во́інскім во́інскай
во́інскаю		 во́інскім во́інскімі
М. во́інскім во́інскай во́інскім во́інскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

во́інства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. во́інства
Р. во́інства
Д. во́інству
В. во́інства
Т. во́інствам
М. во́інстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.