Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгклмнпртухчыэ

ашчаве́ць

‘звянуць, змарнець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашчаве́ю ашчаве́ем
2-я ас. ашчаве́еш ашчаве́еце
3-я ас. ашчаве́е ашчаве́юць
Прошлы час
м. ашчаве́ў ашчаве́лі
ж. ашчаве́ла
н. ашчаве́ла
Загадны лад
2-я ас. ашчаве́й ашчаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ашчаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ашча́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ашча́да
Р. ашча́ды
Д. ашча́дзе
В. ашча́ду
Т. ашча́дай
ашча́даю
М. ашча́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ашча́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ашча́дак
Р. ашча́дку
Д. ашча́дку
В. ашча́дак
Т. ашча́дкам
М. ашча́дку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ашчадба́нк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ашчадба́нк ашчадба́нкі
Р. ашчадба́нка ашчадба́нкаў
Д. ашчадба́нку ашчадба́нкам
В. ашчадба́нк ашчадба́нкі
Т. ашчадба́нкам ашчадба́нкамі
М. ашчадба́нку ашчадба́нках

Крыніцы: piskunou2012.

ашчаджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ашчаджа́льны ашчаджа́льная ашчаджа́льнае ашчаджа́льныя
Р. ашчаджа́льнага ашчаджа́льнай
ашчаджа́льнае		 ашчаджа́льнага ашчаджа́льных
Д. ашчаджа́льнаму ашчаджа́льнай ашчаджа́льнаму ашчаджа́льным
В. ашчаджа́льны (неадуш.)
ашчаджа́льнага (адуш.)		 ашчаджа́льную ашчаджа́льнае ашчаджа́льныя (неадуш.)
ашчаджа́льных (адуш.)
Т. ашчаджа́льным ашчаджа́льнай
ашчаджа́льнаю		 ашчаджа́льным ашчаджа́льнымі
М. ашчаджа́льным ашчаджа́льнай ашчаджа́льным ашчаджа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ашча́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ашча́джанне
Р. ашча́джання
Д. ашча́джанню
В. ашча́джанне
Т. ашча́джаннем
М. ашча́джанні

Іншыя варыянты: ашчаджа́нне.

Крыніцы: nazounik2008.

ашчаджа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ашчаджа́нне
Р. ашчаджа́ння
Д. ашчаджа́нню
В. ашчаджа́нне
Т. ашчаджа́ннем
М. ашчаджа́нні

Іншыя варыянты: ашча́джанне.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

ашчаджа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ашчаджа́нне
Р. ашчаджа́ння
Д. ашчаджа́нню
В. ашчаджа́нне
Т. ашчаджа́ннем
М. ашчаджа́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ашчаджа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ашчаджа́ны ашчаджа́ная ашчаджа́нае ашчаджа́ныя
Р. ашчаджа́нага ашчаджа́най
ашчаджа́нае		 ашчаджа́нага ашчаджа́ных
Д. ашчаджа́наму ашчаджа́най ашчаджа́наму ашчаджа́ным
В. ашчаджа́ны (неадуш.)
ашчаджа́нага (адуш.)		 ашчаджа́ную ашчаджа́нае ашчаджа́ныя (неадуш.)
ашчаджа́ных (адуш.)
Т. ашчаджа́ным ашчаджа́най
ашчаджа́наю		 ашчаджа́ным ашчаджа́нымі
М. ашчаджа́ным ашчаджа́най ашчаджа́ным ашчаджа́ных

Крыніцы: piskunou2012.

ашчаджа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ашчаджа́ны ашчаджа́ная ашчаджа́нае ашчаджа́ныя
Р. ашчаджа́нага ашчаджа́най
ашчаджа́нае		 ашчаджа́нага ашчаджа́ных
Д. ашчаджа́наму ашчаджа́най ашчаджа́наму ашчаджа́ным
В. ашчаджа́ны (неадуш.)
ашчаджа́нага (адуш.)		 ашчаджа́ную ашчаджа́нае ашчаджа́ныя (неадуш.)
ашчаджа́ных (адуш.)
Т. ашчаджа́ным ашчаджа́най
ашчаджа́наю		 ашчаджа́ным ашчаджа́нымі
М. ашчаджа́ным ашчаджа́най ашчаджа́ным ашчаджа́ных

Кароткая форма: ашчаджана.

Крыніцы: piskunou2012.