ашча́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ашча́джанне | |
| ашча́джання | |
| ашча́джанню | |
| ашча́джанне | |
| ашча́джаннем | |
| ашча́джанні |
Іншыя варыянты: ашчаджа́нне.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)