ашчаве́ць

‘звянуць, змарнець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашчаве́ю ашчаве́ем
2-я ас. ашчаве́еш ашчаве́еце
3-я ас. ашчаве́е ашчаве́юць
Прошлы час
м. ашчаве́ў ашчаве́лі
ж. ашчаве́ла
н. ашчаве́ла
Загадны лад
2-я ас. ашчаве́й ашчаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ашчаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)