мімо́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мімо́завы |
мімо́завая |
мімо́завае |
мімо́завыя |
| Р. |
мімо́завага |
мімо́завай мімо́завае |
мімо́завага |
мімо́завых |
| Д. |
мімо́заваму |
мімо́завай |
мімо́заваму |
мімо́завым |
| В. |
мімо́завы (неадуш.) мімо́завага (адуш.) |
мімо́завую |
мімо́завае |
мімо́завыя (неадуш.) мімо́завых (адуш.) |
| Т. |
мімо́завым |
мімо́завай мімо́заваю |
мімо́завым |
мімо́завымі |
| М. |
мімо́завым |
мімо́завай |
мімо́завым |
мімо́завых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мімо́завыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
мімо́завыя |
| Р. |
мімо́завых |
| Д. |
мімо́завым |
| В. |
мімо́завыя |
| Т. |
мімо́завымі |
| М. |
мімо́завых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
мі́мулус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мі́мулус |
мі́мулусы |
| Р. |
мі́мулусу |
мі́мулусаў |
| Д. |
мі́мулусу |
мі́мулусам |
| В. |
мі́мулус |
мі́мулусы |
| Т. |
мі́мулусам |
мі́мулусамі |
| М. |
мі́мулусе |
мі́мулусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мі́на |
мі́ны |
| Р. |
мі́ны |
мі́н |
| Д. |
мі́не |
мі́нам |
| В. |
мі́ну |
мі́ны |
| Т. |
мі́най мі́наю |
мі́намі |
| М. |
мі́не |
мі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
міназагараджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
міназагараджа́льны |
міназагараджа́льная |
міназагараджа́льнае |
міназагараджа́льныя |
| Р. |
міназагараджа́льнага |
міназагараджа́льнай міназагараджа́льнае |
міназагараджа́льнага |
міназагараджа́льных |
| Д. |
міназагараджа́льнаму |
міназагараджа́льнай |
міназагараджа́льнаму |
міназагараджа́льным |
| В. |
міназагараджа́льны (неадуш.) міназагараджа́льнага (адуш.) |
міназагараджа́льную |
міназагараджа́льнае |
міназагараджа́льныя (неадуш.) міназагараджа́льных (адуш.) |
| Т. |
міназагараджа́льным |
міназагараджа́льнай міназагараджа́льнаю |
міназагараджа́льным |
міназагараджа́льнымі |
| М. |
міназагараджа́льным |
міназагараджа́льнай |
міназагараджа́льным |
міназагараджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Мінакі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мінакі́ |
| Р. |
Мінако́ў |
| Д. |
Мінака́м |
| В. |
Мінакі́ |
| Т. |
Мінака́мі |
| М. |
Мінака́х |
міналагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
міналагі́чны |
міналагі́чная |
міналагі́чнае |
міналагі́чныя |
| Р. |
міналагі́чнага |
міналагі́чнай міналагі́чнае |
міналагі́чнага |
міналагі́чных |
| Д. |
міналагі́чнаму |
міналагі́чнай |
міналагі́чнаму |
міналагі́чным |
| В. |
міналагі́чны (неадуш.) міналагі́чнага (адуш.) |
міналагі́чную |
міналагі́чнае |
міналагі́чныя (неадуш.) міналагі́чных (адуш.) |
| Т. |
міналагі́чным |
міналагі́чнай міналагі́чнаю |
міналагі́чным |
міналагі́чнымі |
| М. |
міналагі́чным |
міналагі́чнай |
міналагі́чным |
міналагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мінамё́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мінамё́т |
мінамё́ты |
| Р. |
мінамё́та |
мінамё́таў |
| Д. |
мінамё́ту |
мінамё́там |
| В. |
мінамё́т |
мінамё́ты |
| Т. |
мінамё́там |
мінамё́тамі |
| М. |
мінамё́це |
мінамё́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мінамё́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мінамё́тны |
мінамё́тная |
мінамё́тнае |
мінамё́тныя |
| Р. |
мінамё́тнага |
мінамё́тнай мінамё́тнае |
мінамё́тнага |
мінамё́тных |
| Д. |
мінамё́тнаму |
мінамё́тнай |
мінамё́тнаму |
мінамё́тным |
| В. |
мінамё́тны (неадуш.) мінамё́тнага (адуш.) |
мінамё́тную |
мінамё́тнае |
мінамё́тныя (неадуш.) мінамё́тных (адуш.) |
| Т. |
мінамё́тным |
мінамё́тнай мінамё́тнаю |
мінамё́тным |
мінамё́тнымі |
| М. |
мінамё́тным |
мінамё́тнай |
мінамё́тным |
мінамё́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мінамё́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мінамё́тчык |
мінамё́тчыкі |
| Р. |
мінамё́тчыка |
мінамё́тчыкаў |
| Д. |
мінамё́тчыку |
мінамё́тчыкам |
| В. |
мінамё́тчыка |
мінамё́тчыкаў |
| Т. |
мінамё́тчыкам |
мінамё́тчыкамі |
| М. |
мінамё́тчыку |
мінамё́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.