Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

мімо́завы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мімо́завы мімо́завая мімо́завае мімо́завыя
Р. мімо́завага мімо́завай
мімо́завае
мімо́завага мімо́завых
Д. мімо́заваму мімо́завай мімо́заваму мімо́завым
В. мімо́завы (неадуш.)
мімо́завага (адуш.)
мімо́завую мімо́завае мімо́завыя (неадуш.)
мімо́завых (адуш.)
Т. мімо́завым мімо́завай
мімо́заваю
мімо́завым мімо́завымі
М. мімо́завым мімо́завай мімо́завым мімо́завых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мімо́завыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. мімо́завыя
Р. мімо́завых
Д. мімо́завым
В. мімо́завыя
Т. мімо́завымі
М. мімо́завых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

мі́мулус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мі́мулус мі́мулусы
Р. мі́мулусу мі́мулусаў
Д. мі́мулусу мі́мулусам
В. мі́мулус мі́мулусы
Т. мі́мулусам мі́мулусамі
М. мі́мулусе мі́мулусах

Крыніцы: piskunou2012.

мі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мі́на мі́ны
Р. мі́ны мі́н
Д. мі́не мі́нам
В. мі́ну мі́ны
Т. мі́най
мі́наю
мі́намі
М. мі́не мі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

міназагараджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міназагараджа́льны міназагараджа́льная міназагараджа́льнае міназагараджа́льныя
Р. міназагараджа́льнага міназагараджа́льнай
міназагараджа́льнае
міназагараджа́льнага міназагараджа́льных
Д. міназагараджа́льнаму міназагараджа́льнай міназагараджа́льнаму міназагараджа́льным
В. міназагараджа́льны (неадуш.)
міназагараджа́льнага (адуш.)
міназагараджа́льную міназагараджа́льнае міназагараджа́льныя (неадуш.)
міназагараджа́льных (адуш.)
Т. міназагараджа́льным міназагараджа́льнай
міназагараджа́льнаю
міназагараджа́льным міназагараджа́льнымі
М. міназагараджа́льным міназагараджа́льнай міназагараджа́льным міназагараджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Мінакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мінакі́
Р. Мінако́ў
Д. Мінака́м
В. Мінакі́
Т. Мінака́мі
М. Мінака́х

міналагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міналагі́чны міналагі́чная міналагі́чнае міналагі́чныя
Р. міналагі́чнага міналагі́чнай
міналагі́чнае
міналагі́чнага міналагі́чных
Д. міналагі́чнаму міналагі́чнай міналагі́чнаму міналагі́чным
В. міналагі́чны (неадуш.)
міналагі́чнага (адуш.)
міналагі́чную міналагі́чнае міналагі́чныя (неадуш.)
міналагі́чных (адуш.)
Т. міналагі́чным міналагі́чнай
міналагі́чнаю
міналагі́чным міналагі́чнымі
М. міналагі́чным міналагі́чнай міналагі́чным міналагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мінамё́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінамё́т мінамё́ты
Р. мінамё́та мінамё́таў
Д. мінамё́ту мінамё́там
В. мінамё́т мінамё́ты
Т. мінамё́там мінамё́тамі
М. мінамё́це мінамё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінамё́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінамё́тны мінамё́тная мінамё́тнае мінамё́тныя
Р. мінамё́тнага мінамё́тнай
мінамё́тнае
мінамё́тнага мінамё́тных
Д. мінамё́тнаму мінамё́тнай мінамё́тнаму мінамё́тным
В. мінамё́тны (неадуш.)
мінамё́тнага (адуш.)
мінамё́тную мінамё́тнае мінамё́тныя (неадуш.)
мінамё́тных (адуш.)
Т. мінамё́тным мінамё́тнай
мінамё́тнаю
мінамё́тным мінамё́тнымі
М. мінамё́тным мінамё́тнай мінамё́тным мінамё́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінамё́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінамё́тчык мінамё́тчыкі
Р. мінамё́тчыка мінамё́тчыкаў
Д. мінамё́тчыку мінамё́тчыкам
В. мінамё́тчыка мінамё́тчыкаў
Т. мінамё́тчыкам мінамё́тчыкамі
М. мінамё́тчыку мінамё́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.