Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апра́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́ўлены апра́ўленая апра́ўленае апра́ўленыя
Р. апра́ўленага апра́ўленай
апра́ўленае		 апра́ўленага апра́ўленых
Д. апра́ўленаму апра́ўленай апра́ўленаму апра́ўленым
В. апра́ўлены (неадуш.)
апра́ўленага (адуш.)		 апра́ўленую апра́ўленае апра́ўленыя (неадуш.)
апра́ўленых (адуш.)
Т. апра́ўленым апра́ўленай
апра́ўленаю		 апра́ўленым апра́ўленымі
М. апра́ўленым апра́ўленай апра́ўленым апра́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

апра́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́ўлены апра́ўленая апра́ўленае апра́ўленыя
Р. апра́ўленага апра́ўленай
апра́ўленае		 апра́ўленага апра́ўленых
Д. апра́ўленаму апра́ўленай апра́ўленаму апра́ўленым
В. апра́ўлены (неадуш.)
апра́ўленага (адуш.)		 апра́ўленую апра́ўленае апра́ўленыя (неадуш.)
апра́ўленых (адуш.)
Т. апра́ўленым апра́ўленай
апра́ўленаю		 апра́ўленым апра́ўленымі
М. апра́ўленым апра́ўленай апра́ўленым апра́ўленых

Кароткая форма: апра́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апраўля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апраўля́нне
Р. апраўля́ння
Д. апраўля́нню
В. апраўля́нне
Т. апраўля́ннем
М. апраўля́нні

Крыніцы: piskunou2012.

апраўля́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраўля́ны апраўля́ная апраўля́нае апраўля́ныя
Р. апраўля́нага апраўля́най
апраўля́нае		 апраўля́нага апраўля́ных
Д. апраўля́наму апраўля́най апраўля́наму апраўля́ным
В. апраўля́ны (неадуш.)
апраўля́нага (адуш.)		 апраўля́ную апраўля́нае апраўля́ныя (неадуш.)
апраўля́ных (адуш.)
Т. апраўля́ным апраўля́най
апраўля́наю		 апраўля́ным апраўля́нымі
М. апраўля́ным апраўля́най апраўля́ным апраўля́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апраўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраўля́юся апраўля́емся
2-я ас. апраўля́ешся апраўля́ецеся
3-я ас. апраўля́ецца апраўля́юцца
Прошлы час
м. апраўля́ўся апраўля́ліся
ж. апраўля́лася
н. апраўля́лася
Загадны лад
2-я ас. апраўля́йся апраўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраўля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апраўля́ю апраўля́ем
2-я ас. апраўля́еш апраўля́еце
3-я ас. апраўля́е апраўля́юць
Прошлы час
м. апраўля́ў апраўля́лі
ж. апраўля́ла
н. апраўля́ла
Загадны лад
2-я ас. апраўля́й апраўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апраўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апра́ўнік апра́ўнікі
Р. апра́ўніка апра́ўнікаў
Д. апра́ўніку апра́ўнікам
В. апра́ўніка апра́ўнікаў
Т. апра́ўнікам апра́ўнікамі
М. апра́ўніку апра́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

апра́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апра́ўніца апра́ўніцы
Р. апра́ўніцы апра́ўніц
Д. апра́ўніцы апра́ўніцам
В. апра́ўніцу апра́ўніц
Т. апра́ўніцай
апра́ўніцаю		 апра́ўніцамі
М. апра́ўніцы апра́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

апрацава́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апрацава́льнасць
Р. апрацава́льнасці
Д. апрацава́льнасці
В. апрацава́льнасць
Т. апрацава́льнасцю
М. апрацава́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

апрацава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. апрацава́насць
Р. апрацава́насці
Д. апрацава́насці
В. апрацава́насць
Т. апрацава́насцю
М. апрацава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.