абго́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абго́льваюся |
абго́льваемся |
| 2-я ас. |
абго́льваешся |
абго́льваецеся |
| 3-я ас. |
абго́льваецца |
абго́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абго́льваўся |
абго́льваліся |
| ж. |
абго́львалася |
| н. |
абго́львалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абго́львайся |
абго́львайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абго́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абго́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абго́льваю |
абго́льваем |
| 2-я ас. |
абго́льваеш |
абго́льваеце |
| 3-я ас. |
абго́львае |
абго́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абго́льваў |
абго́львалі |
| ж. |
абго́львала |
| н. |
абго́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абго́львай |
абго́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абго́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абго́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абго́н |
абго́ны |
| Р. |
абго́ну |
абго́наў |
| Д. |
абго́ну |
абго́нам |
| В. |
абго́н |
абго́ны |
| Т. |
абго́нам |
абго́намі |
| М. |
абго́не |
абго́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абго́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абго́нка |
| Р. |
абго́нкі |
| Д. |
абго́нцы |
| В. |
абго́нку |
| Т. |
абго́нкай абго́нкаю |
| М. |
абго́нцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абго́нны |
абго́нная |
абго́ннае |
абго́нныя |
| Р. |
абго́ннага |
абго́ннай абго́ннае |
абго́ннага |
абго́нных |
| Д. |
абго́ннаму |
абго́ннай |
абго́ннаму |
абго́нным |
| В. |
абго́нны (неадуш.) абго́ннага (адуш.) |
абго́нную |
абго́ннае |
абго́нныя (неадуш.) абго́нных (адуш.) |
| Т. |
абго́нным |
абго́ннай абго́ннаю |
абго́нным |
абго́ннымі |
| М. |
абго́нным |
абго́ннай |
абго́нным |
абго́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
абго́ншчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абго́ншчык |
абго́ншчыкі |
| Р. |
абго́ншчыка |
абго́ншчыкаў |
| Д. |
абго́ншчыку |
абго́ншчыкам |
| В. |
абго́ншчыка |
абго́ншчыкаў |
| Т. |
абго́ншчыкам |
абго́ншчыкамі |
| М. |
абго́ншчыку |
абго́ншчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абго́рнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абго́рнены |
абго́рненая |
абго́рненае |
абго́рненыя |
| Р. |
абго́рненага |
абго́рненай абго́рненае |
абго́рненага |
абго́рненых |
| Д. |
абго́рненаму |
абго́рненай |
абго́рненаму |
абго́рненым |
| В. |
абго́рнены (неадуш.) абго́рненага (адуш.) |
абго́рненую |
абго́рненае |
абго́рненыя (неадуш.) абго́рненых (адуш.) |
| Т. |
абго́рненым |
абго́рненай абго́рненаю |
абго́рненым |
абго́рненымі |
| М. |
абго́рненым |
абго́рненай |
абго́рненым |
абго́рненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абго́рнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абго́рнены |
абго́рненая |
абго́рненае |
абго́рненыя |
| Р. |
абго́рненага |
абго́рненай абго́рненае |
абго́рненага |
абго́рненых |
| Д. |
абго́рненаму |
абго́рненай |
абго́рненаму |
абго́рненым |
| В. |
абго́рнены (неадуш.) абго́рненага (адуш.) |
абго́рненую |
абго́рненае |
абго́рненыя (неадуш.) абго́рненых (адуш.) |
| Т. |
абго́рненым |
абго́рненай абго́рненаю |
абго́рненым |
абго́рненымі |
| М. |
абго́рненым |
абго́рненай |
абго́рненым |
абго́рненых |
Кароткая форма: абго́рнена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абго́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абго́рнуты |
абго́рнутая |
абго́рнутае |
абго́рнутыя |
| Р. |
абго́рнутага |
абго́рнутай абго́рнутае |
абго́рнутага |
абго́рнутых |
| Д. |
абго́рнутаму |
абго́рнутай |
абго́рнутаму |
абго́рнутым |
| В. |
абго́рнуты (неадуш.) абго́рнутага (адуш.) |
абго́рнутую |
абго́рнутае |
абго́рнутыя (неадуш.) абго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
абго́рнутым |
абго́рнутай абго́рнутаю |
абго́рнутым |
абго́рнутымі |
| М. |
абго́рнутым |
абго́рнутай |
абго́рнутым |
абго́рнутых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абго́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абго́рнуты |
абго́рнутая |
абго́рнутае |
абго́рнутыя |
| Р. |
абго́рнутага |
абго́рнутай абго́рнутае |
абго́рнутага |
абго́рнутых |
| Д. |
абго́рнутаму |
абго́рнутай |
абго́рнутаму |
абго́рнутым |
| В. |
абго́рнуты (неадуш.) абго́рнутага (адуш.) |
абго́рнутую |
абго́рнутае |
абго́рнутыя (неадуш.) абго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
абго́рнутым |
абго́рнутай абго́рнутаю |
абго́рнутым |
абго́рнутымі |
| М. |
абго́рнутым |
абго́рнутай |
абго́рнутым |
абго́рнутых |
Кароткая форма: абго́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.