Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самаўлюбё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўлюбё́ны самаўлюбё́ная самаўлюбё́нае самаўлюбё́ныя
Р. самаўлюбё́нага самаўлюбё́най
самаўлюбё́нае		 самаўлюбё́нага самаўлюбё́ных
Д. самаўлюбё́наму самаўлюбё́най самаўлюбё́наму самаўлюбё́ным
В. самаўлюбё́ны (неадуш.)
самаўлюбё́нага (адуш.)		 самаўлюбё́ную самаўлюбё́нае самаўлюбё́ныя (неадуш.)
самаўлюбё́ных (адуш.)
Т. самаўлюбё́ным самаўлюбё́най
самаўлюбё́наю		 самаўлюбё́ным самаўлюбё́нымі
М. самаўлюбё́ным самаўлюбё́най самаўлюбё́ным самаўлюбё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

самаўніжа́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самаўніжа́льна самаўніжа́льней -

самаўніжа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўніжа́льны самаўніжа́льная самаўніжа́льнае самаўніжа́льныя
Р. самаўніжа́льнага самаўніжа́льнай
самаўніжа́льнае		 самаўніжа́льнага самаўніжа́льных
Д. самаўніжа́льнаму самаўніжа́льнай самаўніжа́льнаму самаўніжа́льным
В. самаўніжа́льны (неадуш.)
самаўніжа́льнага (адуш.)		 самаўніжа́льную самаўніжа́льнае самаўніжа́льныя (неадуш.)
самаўніжа́льных (адуш.)
Т. самаўніжа́льным самаўніжа́льнай
самаўніжа́льнаю		 самаўніжа́льным самаўніжа́льнымі
М. самаўніжа́льным самаўніжа́льнай самаўніжа́льным самаўніжа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

самаўніжэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаўніжэ́нне
Р. самаўніжэ́ння
Д. самаўніжэ́нню
В. самаўніжэ́нне
Т. самаўніжэ́ннем
М. самаўніжэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўнушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаўнушэ́нне
Р. самаўнушэ́ння
Д. самаўнушэ́нню
В. самаўнушэ́нне
Т. самаўнушэ́ннем
М. самаўнушэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўпра́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаўпра́вец самаўпра́ўцы
Р. самаўпра́ўца самаўпра́ўцаў
Д. самаўпра́ўцу самаўпра́ўцам
В. самаўпра́ўца самаўпра́ўцаў
Т. самаўпра́ўцам самаўпра́ўцамі
М. самаўпра́ўцу самаўпра́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўпра́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самаўпра́ўна самаўпра́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

самаўпра́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самаўпра́ўнасць
Р. самаўпра́ўнасці
Д. самаўпра́ўнасці
В. самаўпра́ўнасць
Т. самаўпра́ўнасцю
М. самаўпра́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самаўпра́ўнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. самаўпра́ўнічаю самаўпра́ўнічаем
2-я ас. самаўпра́ўнічаеш самаўпра́ўнічаеце
3-я ас. самаўпра́ўнічае самаўпра́ўнічаюць
Прошлы час
м. самаўпра́ўнічаў самаўпра́ўнічалі
ж. самаўпра́ўнічала
н. самаўпра́ўнічала
Загадны лад
2-я ас. самаўпра́ўнічай самаўпра́ўнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час самаўпра́ўнічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаўпра́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаўпра́ўны самаўпра́ўная самаўпра́ўнае самаўпра́ўныя
Р. самаўпра́ўнага самаўпра́ўнай
самаўпра́ўнае		 самаўпра́ўнага самаўпра́ўных
Д. самаўпра́ўнаму самаўпра́ўнай самаўпра́ўнаму самаўпра́ўным
В. самаўпра́ўны (неадуш.)
самаўпра́ўнага (адуш.)		 самаўпра́ўную самаўпра́ўнае самаўпра́ўныя (неадуш.)
самаўпра́ўных (адуш.)
Т. самаўпра́ўным самаўпра́ўнай
самаўпра́ўнаю		 самаўпра́ўным самаўпра́ўнымі
М. самаўпра́ўным самаўпра́ўнай самаўпра́ўным самаўпра́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.